A MALDIÇIÓN DOS GHUSANITOS

custaba un duro cada bolsa
desfaçíanse na ghorxa
eran tan inofensivos
baixo dos meus inçisivos
no recreo alá na escola
poñiámonos á cola
pra mercarlles ós de octavo
ghusanitos por un chavo
i non quería nada máis
nin pipas nin corteças
nin ghomas de mascar
aquilo tiña algho espeçial
o morbo a novedá
cos que me ía atrapar

a maldiçión dos ghusanitos
non vou poder soportar
a maldiçión dos ghusanitos
si eu sólo quería vivir
e rir
e xogharratatatatatatatatatatatatá!

cando xa fun moço feito
tomei a cuestión a peito
convertinme nun autista
con pruritos existençialistas
era un tenro adolesçente
preocupado pola miña mente
escribía poesías
que non entendía nin a miña tía
i non quería nada máis
nin moças nin amighos
nin ir ós disco-pubs
obsesionado por pensar
buscarlle soluçión
ó cristo existencial
da......e cantarlalalalalalalalalalalalalá!

e aghora deume por botar no lixo
a españa ó mundo ó papa que me fixo
i aghora deume por tocar nos bares
a ver si cae alghún cubata ghratis
topei a vocación que sempre tiven
polo hedonismo polo carpe diem
paso os meus días entreghado ó viçio
ó sexo ás birras i ó naçionalismo
i xa non quero nada máis
que disfrutar de todo
sin deixar nada atrás
beber foder i conversar
a min todo me sirve
con tal de despistar
a......e ghoçarñacañacañacañacañacañacañá!