Autocrítica do Concerto pola Lingua e Vídeo de Nin mú

Pois xa foi, o IV Concerto pola Lingua do Foro da Mocidade, na véspera das Letras 06. Alí estivemos e así o viu o Regueifeiro:


A crítica
É de çerto rapás de Ponteçesures (que vou manter no anonimato por se non quer saír aquí), un dos meus (autoproclamado) máis ghrandes fans. E créollo ben, porque sabe todos os temas de memoria e na conversa que tivemos despois deume a clave do que carallo levo facendo todos estes anos:
- Todo o mundo se ri de min porque digho parvadas, e ti dis as mismas parvadas enriba dun esçenario, porque todos andan coa normativa para aquí e para alá, pero sólo ti defendes o Kastrapo Paghuer! Eu quero que entendan o que dis e que non sólo se rían do traxe que levas posto, así que xa sei que é difíçil pero tes que evoluçionar un chisco. Se saíses, por ejemplo, sen traxe, vestido normal, xa sería algho novo.
Ten toda a puta razón do mundo, e levo dous días dándolle voltas a isto e xa teño na cabeça o que vou façer a partir do vran. Unha pista:

Ghaliça Çeibe,
poder de Satán!!!

Incidencias
Probei durante case 40 min., e todo a punto, impresionante. Comprei un cable dos pequenos de pedal a pedal para evitar a lea de cables, e cando subo, paff, non soa. Dous minutos de anghustia e tiven que renunciar aos currados efectos de son -simulador de baixo e todo- que fai o Beringher que teño e á ghitarra clásica, que enriqueçe as baladas. Ou sexa, conçerto punkarra pola força outra ves. Pero que mal leiro coa tecnologhía, mi má!

A miña sensación
A pesar do xardín técnico de cables en que me metín nada máis empeçar, o conçerto arrincou con moita força, moi arriba. Mantívose así ata a apariçión estelar do convidado-espontáneo na Cançión do Vagho, e a partir dese tema, a cousa, coa axuda das baladas, ralentizouse e houbo que meter tralla coa versión dos Rollings, Non teño un can no peto, e a Maruxa para levantar o choio, que xa nunca acadou o nivel de intensidade do comezo.

Saúde i anarquía