7.31.2006

Tampouco non son tan raro...

Aquí vos vai unha selección dos meus ilustres cans verdes:

Pau Riba - Trans-pasar


Jonathan Richman - Little Dinosaur/The New Teller


Billy Bragg - A New England


The Moldy Peaches - Lucky Number Nine


Albert Pla - Añoro


Frank Zappa - Color Me Pop


Jeffrey Lewis - Roll Bus Roll


Matisyahu - King without a crown

3 comentários:

Anónimo disse...

El millor Riba:


www.deixamenpau.com

Anónimo disse...

vaia, matisyahu. eu son fan del, vino en directo e é superpotente. merquei un disco seu no gong da praza de gz (non imaxinei q o tiveran) e o jicho é moi bo de dios.

pero andando por algúns foros, descubrín q é homófobo e misóxino.

eue disse...

A cona que o botou! E non será un ruxe-ruxe deses que hai ás veces? O rollo é que os xudeus ortodoxos adoitan ser bastante chungos, si; non che sei...
Gústame a súa reivindicación da rareza, ou simplemente o feito de non deixar de ser un mesmo para facer calquera cousa.
A ver.